Biowetenschappen en Maatschappij

Hij levert een actieve bijdrage aan het maatschappelijk debat over wetenschap door boeken te schrijven, als spreker bij Science Café’s, en als columnist in diverse media waaronder dagblad Trouw en Vara’s Vroege Vogels.

Ze studeerde Biomedische Wetenschappen met daarbij een specialisatie in de Wetenschapscommunicatie. Daarna is zij gepromoveerd op het onderwerp Targeted Informed Consent for Minors; over het betrekken en informeren van minderjarigen bij de beslissing over deelname aan medisch-wetenschappelijk onderzoek. Sindsdien heeft zij ervaring in verschillende functies op het snijvlak tussen de medische wetenschap en de patient of burger. 

Roy zet zich met groot enthousiasme in voor activiteiten in de wetenschapscommunicatie en geeft regelmatig publiekslezingen (ook online te zien op bijvoorbeeld Universiteit van Nederland. Hij is voorzitter van de wetenschappelijke adviesraad bij Naturalis Biodiversity Centre, en is bestuurslid bij het Nederlands Instituut voor Biologie (NIBI). Roy verschijnt in lokale en nationale televisie- en radioprogramma’s om toelichting te geven op maatschappelijke vragen over wetenschappelijke ontwikkelingen in de biologie.

In 2000 werd hij benoemd tot hoogleraar in de neurologie, in het bijzonder de dementieën. In dit verband deed hij onderzoek naar doelmatige diagnostiek, nieuwe geneesmiddelen, prionziekten en preventie van dementie. Daarnaast heeft hij zich beziggehouden met onderwerpen buiten de neurologie zoals onderzoek bij verstandelijk gehandicapten, primaire gezondheidspreventie, en forensische psychiatrische aandoeningen. Sinds 2005 is hij lid van de Gezondheidsraad. Hij was als lid en voorzitter actief in verschillende Gezondheidsraadcommissies, landelijke richtlijnenwerkgroepen en wetenschappelijke en maatschappelijke adviesraden. Internationaal is hij actief in het European Dementia Prevention Initiative en als lid van één van de permanente wetenschappelijke adviesgroepen van de European Medicines Agency (EMA).

Na haar studie Medicijnen (tot kandidaatsexamen) en Biologie aan de Universiteit van Amsterdam voerde zij aan de diezelfde universiteit en aan de Universiteit van Michigan (Ann Arbor, USA) een promotieonderzoek uit op het terrein van de Limnologie (PhD 1983). Vanaf 1983 tot 1989 werkte zij als Hoofd van de afdeling Wateronderzoek bij de Provincie Utrecht en daarna (1989 –1997) als Universitair Hoofddocent aan de Universiteit Wageningen bij de Vakgroep Waterkwaliteits Beheer en Aquatische Ecologie. Verder is zij gasthoogleraar geweest aan de Radboud Universiteit Nijmegen (1999-2009), Universiteit van Oslo, Noorwegen (2001-2011) en Universiteit Lund, Zweden (2011-2020). Haar onderzoeksgroep op het NIOO bestudeerde de sturingsmechanismen van de dynamiek en structuur van voedselwebben in meren. Zij heeft onderzoek gedaan aan bijvoorbeeld giftige blauwwieren, chemische communicatie tussen aquatische organismen en parasitaire schimmelinfecties. Ook werd  bestudeerd hoe milieuveranderingen, zoals klimaatverandering en overbemesting, voedselwebben in meren beïnvloeden. De verkregen kennis is onder meer van belang voor de restauratie van meren. Voor meer informatie zie haar personal website:http://www.nioo.knaw.nl/users/evandonk/

Hij heeft 25 jaar gewerkt bij de Landelijke Coördinatie Infectieziektebestrijding, onderdeel van het Centrum Infectieziektebestrijding van het Rijksinstituut voor Volksgezondheid en Milieu. Daarnaast werkte hij van 2011-2017 bij het Leids Universitair Medisch Centrum (associate professor) in het kader van de Academische Werkplaats Publieke Gezondheid Noordelijk Zuid Holland. Hij is actief betrokken bij het onderwijs op de Netherlands School of Public and Occupational Health en geeft gastcolleges en inleidingen in bij- en nascholingen.

Sinds 2009 is zij verbonden aan de afdeling Anatomie & Embryologie van het Leids Universitair Medisch Centrum (LUMC), waar zij in 2019 benoemd werd tot hoogleraar Ontwikkelingsbiologie van de mens, mede dankzij het krijgen van een VICI- en ERC consolidator-subsidie. Haar onderzoeksgroep richt zich op het bestuderen van de ontwikkeling van de mens, met een bijzondere interesse voor de kiembaan en bijbehorende epigenetische dynamiek. Op basis van de transcriptome van menselijke (foetale) organen heeft zij meegewerkt aan het ontwikkelen van het wiskundige algoritme Keygenes om te bepalen in hoeverre gedifferentieerde menselijke pluripotente stamcellen op hun in vivo tegenhangers eigenlijk lijken. Verder bestudeert zij hoe stamcellen kunnen differentiëren naar eicellen. Zij is coördinator van de “Stamcel” focus groep van de Europese vereniging van menselijke voorplanting en embryology en is vaak betrokken bij maatschappelijk en media-gevoelige thema’s zoals genetische modificaties, mens-dier combinaties en de embryo wet. 

Mirte studeerde biologie (bachelor) en ecologie (master) aan de Vrije Universiteit van Amsterdam. Voor haar doctoraat in Animal Breeding and Genomics aan de Wageningen Universiteit stapte ze over op het vakgebied genomica (2015). Na haar promotie combineerde ze haar beide passies met een postdoc in ecologische genomica aan het Nederlands Instituut voor Ecologie (NIOO) waar ze onderzoek deed naar de variatie op het koolmezen-genoom. Ze ontving onlangs een VENI-beurs en werkt nu aan de negatieve impact van inteelt vanuit een genomica-perspectief bij de VU en aan de WUR. In 2018 werd Mirte Bosse door het tijdschrift New Scientist genomineerd als een van de beste wetenschappelijke talenten uit Nederland en België. Zij heeft een voorliefde ontwikkeld voor outreach waarbij vooral het enthousiasmeren voor wetenschappelijk onderzoek centraal staat en heeft deelgenomen aan o.a. Famelab, UniversiteitvanNederland, Home Academy, Nationale Wetenschapsagenda en MuseumJeugdUniversiteit.